ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:
Στην… ποιητική συλλογή που ακολουθεί, το 1ο κείμενο στη σειρά (πάνω – πάνω) είναι και το παλιότερο και όσο κατεβαίνουμε έρχονται τα νεότερα.
(Αντίθετα, στα σχόλια στην αρχική σελίδα – όπου η επικαιρότητα είναι σημαντικότερη – τα νεότερα είναι πάνω πάνω).
ΑΑ
Έμμετρη πρόσκληση από το Γιάννη – Απρίλιος 1, 2008
Ακούσατε ! Ακούσατε !
Κρασί τση Κρήτης έβγαλε τ’ αμπέλι της Μαρίας
γι΄ αυτό και εμείς ορίσαμε συνάντηση ουσίας…
Το DNA βάλτε το λιγάκι εις την άκρη
και ελάτε να γλεντήσουμε το βράδυ την Τετάρτη
9:00 η ώρα είπαμε όλοι για να βρεθούμε
δίχως τα μικροσκόπια, να φάμε και να πιούμε
Ζηλέυω τους ελεύθερους , που ΄ναι χωρίς παρέα
την άδεια παίρνουν εύκολα , ρωτώντας τη σημαία.
Οι παντρεμένοι ας ψάξουμε για μια δικαιολογία
κρίνεται απαραίτητη όλων η παρουσία!
Ο ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΙ Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ
Τηλ:210.68.10.529
Αγ.Γεωργίου & Αισχύλου 26
ΧΑΛΑΝΔΡΙ
http://www.tzitzikas-mermigas.gr
(2 Απριλίου 2008 Απάντηση από τον υπερασπιστή του Μοριά)
ΠΡΟΣΥΜΠΟΣΙΑΚΟΝ ΑΣΜΑ
Τις μαντινάδες άρχισες, κρασί της Κρήτης πίνεις
και το Μοριά λησμόνησες, κρητίκαρος θα γίνεις
Όμως απ’ την πατρίδα σου, τον όμορφο Μορέα
φτιάχνεται το καλύτερο κρασί για την παρέα
Στη Μαντινεία ο Διόνυσος, ο Πάνας και οι Μαινάδες
τιμούν το ντόπιο το κρασί – και χωρίς μαντινάδες
Αντί για το μονότονο το στρίγκλισμα της λύρας
ηχούσαν τα κλαρίνα τους ως το ναό της Ήρας
Της Μονεμβάσιας το κρασί το λάτρεψαν οι Φράγκοι
μα και το Αιγιωργήτικο λογιών δεν έχει ανάγκη
Κρασί της Ένωσης Πεζών εγέμισε η Ελλάδα
λες και το όμορφο κρασί το φτιάχνει η λιακάδα
το αμπέλι θέλει ύψωμα, δροσιά και ξηρασία
αλλιώς θα το φυτεύανε σε Αφρική κι Ασία
Τα παραπάνω δέξου τα, στα λέω ως Γεωπόνος
κι όχι επειδή για το Μοριά με έπιασεν ο πόνος
Μπορεί το σόι του μπαμπά να είναι απ’ την Ηλεία
(που το κρασί της άθλιο, μου προκαλεί αηδία)
το σόι όμως της μαμάς είναι από την Κρήτη
από τη χώρα των Σφακιών και μάλιστα από σπίτι
Ανδρέας Αθανασόπουλος
(2 Απριλίου 2008, απο Κώστα Κατσαντώνη)
ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ΓΙΑ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗ
Νωρίς εξεκινήσετε
κ’οι δυο να τραγουδείτε
και δεν κατεχω ηντα θα δω
σα φατε και σα πιείτε
(3 Απριλίου 2008, επωδός από τη Βασιλική)
Από το πρωί στο πόδι, γύρισα κουρασμένη
μα ‘δα τα μηνύματα κι είπα ενθουσιασμένη
Της Κρήτης το κρασί στη χώρα ξακουσμένο
μα το Πελοπονησιακό στο κόσμο φημισμένο
Στο τέλος των σπουδών μας πώς θα μείνουμε(;)
στον οίνο και στο πνεύμα ειδικοί θα γίνουμε.
ΤΕΛΟΣ 1ου ΕΤΟΥΣ
(16 Ιουνίου 2008, Γιάννης)
Πρόσκληση σε φιλολογικό πρωινό
Την Πέμπτη και ώρα 9:45 π.μ καλούνται όλοι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές στην αίθουσα όπου θα εξεταστεί το μάθημα της Ψυχοπαιδαγωγικής για να συμμετάσχουν στο φιλολογικό πρωινό που διοργανώνεται με την ευκαιρία της λήξης των μαθημάτων τους .
Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα θα απαγγελθεί το επικολυρικό έπος με τίτλο: «Καλοπροαίρετα σχόλια έμμετρης μορφής» εμπνευσμένο από τον α΄ βιολογικό κύκλο, ουμπικιτίνης-2007 και καταλάσης-2008.
ΥΓ1. Όποιος ή όποια καθυστερήσει να έρθει θα θεωρηθεί ότι παρουσιάζει φυγόκεντρες τάσεις και θα υποστεί τις παρακάτω συνέπειες :
Α. Ενζυμική αφαίρεση της διαμεβρανικής πρωτεΐνης του χιούμορ
Β. Γλυκογονόλυση του μη υδατανθρακικού του αυτοσαρκασμού
ΥΓ2. Κανονίστε από τώρα την πορεία σας γιατί μετά το τέλος της εξέτασης στο Τσίτσα, θα πάμε σε εργαστηριακό ταβερνείο για να συμμετάσχουμε σε διαδικασίες κυτταρο-μεζεδοφαγίας και κυτταρο-ουζοποσίας.
19 Ιουνίου 2008 (Αντί προλόγου)
ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΜΜΕΤΡΗΣ ΜΟΡΦΗΣ
Στις μικρές στιγμές που μας κάνουν να γελάμε και να νιώθουμε παιδιά . κρύβεται, λέει, ένα κομμάτι της ανθρώπινης ευτυχίας.
Και η φετινή χρονιά, εδώ στο μεταπτυχιακό, είχε πολλές τέτοιες στιγμές .
Από τις όμορφες μέρες που περάσαμε μαζί , κράτησα ζωντανές στη μνήμη μου κάποιες εικόνες και προσπάθησα να τις κάνω στιχάκια .
Αν δε βρείτε κάτι από τον εαυτό σας μέσα σ΄ αυτά ή νιώσετε που σας αδικούν, συμπαθάτε με και μη μου κρατάτε κακία.
Στους δύσκολους καιρούς του κοινωνικού αναχωρητισμού, της ατομικότητας και της μοναχικότητας που ζούμε, το χιούμορ, η σάτιρα και ο αυτοσαρκασμός, στρογγυλεύουν τις εγωιστικές μας γωνίες και μας κάνουν πιο φιλικούς και πιο ανθρώπινους .
Χαλαρώστε λοιπόν και ΜΗ ΒΑΡΑΤΕ!!!!
Πλάκα κάνουμε!!
Καλό καλοκαίρι σε όλους
Γιάννης
Σαν παραμύθι φίλοι μου, μοιάζει η ιστορία
που ζήσαμε τη φετινή χρονιά , για τη βιολογία.
Λίγα στιχάκια θα σας πω, δε θέλω συγκινήσεις
και ελπίζω να τ΄ ακούσετε, χωρίς παρεξηγήσεις
Θα αρχίσω τη διήγηση, από τον αρχηγό μας
αφεντικό τον λέγαμε , ήταν ο οδηγός μας.
Στην αίθουσα σαν έμπαινε, μέτραγε για απουσίες
πάντα του βγαίνανε λειψά, πρόσωπα παρουσίες.
Άλλες φορές μας θύμωνε άλλες πάλι γελούσε
όμως εμείς το ξέραμε, όλους μας αγαπούσε .
Μες στους καθρέφτες της ψυχής , φαινόταν καλοσύνη
γι΄ όσα έκανε για μας, του ΄χουμε ευγνωμοσύνη.
Κύριε Κατσώρχη νιώθουμε, κάτι και θα το πούμε
για τη χρονιά που ζήσαμε , θερμά ευχαριστούμε!!!
Για επιτηρήτρια στα γραπτά, ήταν η Ευγενία
τη βλέπαμε, μας γέλαγε κι έφευγε η αγωνία.
Ταλέντο στη ζωγραφική, με πλούσια φαντασία
βάφει με χρώμα τη ζωή και πίνακες μαγεία
Στη γραμματεία είχαμε, μια όμορφη κοπέλα
Σταυρίνα χαραμίζεσαι, δε πας για πασαρέλα;
Συνήθως ήσουν σοβαρή, δε σήκωνες αστεία
Οι άντρες σε θαυμάζαμε … εκπέμπεις γοητεία!
Το Φώτη πάντα το πρωί βρίσκαμε στο παγκάκι ,
τσιγάρο έστριβε βαρύ, κάναμε πηγαδάκι.
Καφέ μαζί επίναμε, γίναμε φιλαράκια,
το τι κους κους σας ρίξαμε, κάτω στα τραπεζάκια!
Καλό παιδί και ηθικό, μ΄ αρχές και παραδόσεις
ερωτευμένος είν΄ στο φουλ, λένε οι διαδόσεις.
Από την Κρήτη είχαμε, σπουδαία παρουσία,
όπως θα καταλάβατε, μιλώ για τη Μαρία.
Ντόμπρες κουβέντες, ξάστερες, έψαχνε την ουσία
τα μέλη ΔΕΠ «εψάρωνε», με κρητιτσιά ομιλία.
Στη Σταματία που συνεχώς, σκεφτόταν τα παιδιά της
μου άρεσαν τα μάτια της και τα ξανθά μαλλιά της.
ή ….. Η Σταματία συνεχώς σκεφτόταν τα παιδιά της
Στις Δώδεκα την έκανε, είχε και τη δουλεία της
Του χρόνου διορίζεται, λιγάκι να ηρεμήσει,
νοσοκομείο και σχολή, στην άκρη να τ΄ αφήσει.
Στη βιολόγο τη Ζωή και μουσικό συνάμα
συναίσθημα και λογική, πηγαίνουνε αντάμα.
Τους πρώτους μήνες, στην αρχή, μας ήρθε φουσκωμένη
γλυκό μωράκι γέννησε, φεύγει αδυνατισμένη
Ή….. Γλυκιά κορούλα γέννησε, να ΄ναι ευτυχισμένη.
Ένα κορίτσι δίπλα της, θαλασσινό αγέρι
της Καλαμάτας γέννημα, του Ταϋγέτου αστέρι.
πολύ αργούσε το πρωί, ερχόταν μεσημέρι
μάλλον θα το ξενύχταγε , ποιος ξέρει σε ποια μέρη.
Μεγάλη γκάμα στα καλσόν, με στυλ και φαντασία
έχει την cool την άποψη , γεια σου βρε Βασιλεία!
Ο Λεωνίδας High Tec, μ΄ ένα μυαλό λεπίδι
Όλους μας εβοήθησε, σε Γιαλαμά- Κυρίδη.
Τον γρίφο της Σιαφάκα, στο μεταβολισμό
με γρήγορο ζιπάρισμα, τον έκανε απλό.
Φύλακας άγγελος πιστός σε κάθε δυσκολία
με mail μας βομβάρδιζε , μας έστελνε κι αρχεία .
Ήθελα να ΄μαι ο Όμηρος, στης Τροίας τον καιρό
μια ραψωδία να γραφα, να σ΄ έκανα θεό!
Χάρη μην παρεξηγηθείς, και μη με επιπλήξεις
ο ξένιος Ζευς είσαι εσύ, τους κεραυνούς μη ρίξεις!
Ο Κώστας αν και φυσικός, έμοιαζε βιολόγος
στη μνήμη μου εντυπώθηκε, ο γλαφυρός του λόγος.
Τις σημειώσεις κράταγε, σ΄ ένα μικρό τεφτέρι.
το πώς τις διάβαζε μετά, ένας θεός το ξέρει.
Πολλές φορές στη μηχανή, έβλεπα τον Ανδρέα,
πρώτος στο χιούμορ το λεπτό , μ΄ ανέκδοτα ωραία.
Είχε ΄να τρόπο μαγικό, να δίνει εξηγήσεις
στις δυσκολίες του PC, έβρισκε πάντα λύσεις.
Σπουδάζει πληροφορική, λογισμικά να φτιάχνει
μαύρη γαζέλα μου στείλε, το Ίντερνετ να ψάχνει
Για τον Κωστάκη τι να πω, είμαστε κολλητάρια
Τα πρωινά στην αίθουσα, τηλέφωνο τα βράδια.
Ένδοξος γόνος Ατρειδών και Μυκηνών καμάρι
συνάδελφος εξαίρετος κι ωραίο παλικάρι.
Άριστη παρουσίαση , είχε στη δυσλεξία
Πάντοτε ετοιμόλογος, με πλάκες και μ΄ αστεία
(ή) Στις δυσλεξίες ειδικός και στη διδακτική
Αφού έχει εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή.
Η Δημητρούλα η γλυκιά, ήταν απέναντί μου.
Την έβλεπα κάθε πρωί κι άνοιγε η ψυχή μου
Στο διάλειμμα μου έλεγε, κάνοντας τσιγαράκι
Πως είν΄ ωραία η ζωή, δίπλα στον Αντωνάκη.
Η Βάσω πεταγότανε και έκανε παρεμβάσεις.
Σαν χημικός που ήτανε , μιλούσε για αντιδράσεις.
Όλο το χρόνο πρόσεχε, κι ήταν συγκεντρωμένη
μα στα γραπτά την έβλεπα να ΄ναι στρεσαρισμένη.
Μανιάτισσα σε όλα της, στη Σπάρτη γεννημένη
στο σύζυγο πάντα πιστή, στα τρίδυμα δοσμένη.
Η Χρύσα ήταν ήρεμη, μα και γλυκιά γυναίκα
εύκολα θα της έβαζα σα δάσκαλος το Δέκα,
στην ομορφιά, στα γράμματα, στις τέλειες σημειώσεις
που έγραψε στην άσκηση, για διάχυση κι ωσμώσεις.
Ή ….Δίπλα στη Βάσω κάθονταν, μια γελαστή κοπέλα
Η Χρύσα η Καλαματιανή , γλυκιά σαν καραμέλα.
Μαζί συνεργαστήκαμε, κάναμε τις ωσμώσεις,
Με ωραίο τρόπο πάντοτε, κρατούσε σημειώσεις.
Η Αθηνά εξέπεμπε μια αύρα στον αέρα.
Στη Τρίπολη αγάπησε, λάτρεψε τον Αστέρα.
Σπουδάζει παιδαγωγικά, δασκάλα για να γίνει
και στα μικρότερα παιδιά την αύρα της ν΄ αφήνει.
Μας πήγε στην Ανάβυσσο φορούσε και μινάκι,
κι όταν παραζεστάθηκε βούτηξε για μπανάκι
Μαζί κι ο Χάρης ήτανε στην όμορφη παρέα
Με φλέβα καλλιτεχνική κι εμφάνιση ωραία .
Βιολογία και χορός, είναι μες στο μυαλό του .
Θεός ολύμπιος είναι γαρ και κάνει το δικό του.
Και κουκλοθέατρο έφτιαξε για την οικολογία
με άψογο σενάριο μα και σκηνοθεσία.
Τη Νύμφη του Θερμαϊκού, έχει μες στην καρδία του
κι αν βρει καιρό ξαναγυρνά στα μέρη τα παλιά του.
Ποιότητα, επίπεδο, χαμόγελο, γλυκάδα
Λίγες γυναίκες τα ΄χουνε, σε όλη την Ελλάδα.
Δεν ξέρω αν καταλάβατε για ποια μιλάω τώρα,
Η Ευτυχία η Μακρή έχει αυτά τα δώρα.
Στο μάθημα Μαρία μας, συνέχεια διαφωνούσες
Στο διάλειμμα ημέρευες, μα έλεγες πως πονούσες
Δε θέλω για τη μέση σου καθόλου να μιλήσω,
έχω το ίδιο πρόβλημα γι΄ αυτό και θα τ΄ αφήσω.
Φέτος δεν τα κατάφερες, την άδεια για να πάρεις
πολύ ταλαιπωρήθηκες πήγαινες να φλιπάρεις.
Κάποιες φορές μου έλεγες πως θα τα παρατήσεις
Παιδιά, σχολείο και σχολή, κόντεψες να λαλήσεις .
Θυμάσαι που σου έλεγα, ο χρόνος θα περάσει;
Μαράκι χαμογέλασε, είσαι σε άλλη φάση!!
Σε λίγο στεφανώνεται, νέα ζωή αρχίζει
Με τη Ζωή τη Λάσκαρη το ποίημα συνεχίζει.
Πολλές φορές την έβλεπα, μέσα στον πανικό
«Παιδιά πολύ αγχώθηκα, δε βρίσκω νυφικό»
ή…. Πολλές φορές την έβλεπα μέσα στον πανικό της
στο Ίντερνετ σερφάριζε , να βρει το νυφικό της
Η Νεκταρία σοβαρή, αμίλητη καθόταν
Κάποιες φορές σκεφτότανε, μάλλον θα ονειρευόταν.
Στο διάδρομο περπάταγε, γοργά γεμάτη χάρη,
στην είσοδο επήγαινε, τηλέφωνο να πάρει.
Στέλλα με μπέρδεψες πολύ , δε ξέρω που πηγαίνεις
γεωπονία σπούδασες, στα σύννεφα ανεβαίνεις.
Θυμάμαι που ερχόσουνα, λιγάκι νυσταγμένη.
Είχα μια πτήση, έλεγες και είμαι κουρασμένη
Αυτό ήτανε τελείωσα τη κριτική σε όλους
Δε θέλω να θυμώσετε αν είχατε άλλους ρόλους
Με πρόθεση και σκεπτικό λίγο να σας πειράξω
Προσπάθησα σε όλους σας τη διάθεση να φτιάξω
Το αν το πέτυχα αυτό είν΄ άλλη ιστορία
Με του καιρού το πέρασμα , στερεύει η φαντασία
Σήμερα που τελειώνουμε προτείνω ταβερνάκι
Λίγο να χαλαρώσουμε με μπύρα και ουζάκι
Του χρόνου να ΄μαστε καλά , πάλι να ανταμωθούμε
Να κάνουμε τις διπλωματικές , Ιούνη να ορκιστούμε
Όσο για μένανε φίλοι μου το μόνο που θα πω
Ένα μεγάλο σ όλους σας κι απλό ευχαριστώ!!!!!!!
Η Ευτυχία συμπληρώνει
20 Ιουνίου 2008
Γιαννάκη τα στιχάκια σου απ’ έξω τα χω μάθει,
ολημερίς τα διάβαζα πλέον δεν κάνω λάθη.
Η κόρη μου απηύδησε «μητέρα όχι πάλι!
Κι άλλοι στιχάκια γράψανε, μας πήρες το κεφάλι!»
Της λέω «κοριτσάκι μου μιλάει για το δικό μας,
το φετινό κι αξέχαστο Μεταπτυχιακό μας!!!»
Μα ύστερα πάλι σάστισα- λάθος δεν είχα κάνει,
κι απ’ τα στιχάκια έλειπε το όνομα σου Γιάννη.
Ευγενικός και Γελαστός, πάντοτε μέσα σ’ όλα,
Έξυπνος και Οργανωτικός, ΔΑΣΚΑΛΟΣ πάνω απ’ όλα.
Και σημειώσεις έβγαλες για την Ψυχολογία,
Και βόλτες μας επήγαινες για την Ψυχαγωγία(!!)
Και μια από τις χάρες σου που αξίζει για χιλιάδες,
είναι αυτή η κλίση σου να γράφεις μαντινάδες.
Με στίχο έμμετρο, σωστό, καλά μελετημένο,
κανέναν μας δεν άφησες στην άκρη ξεχασμένο.
Κι όσο τα χρόνια θα περνούν αμείλικτα μπροστά μας,
οι μαντινάδες Γιάννη μου θα μένουν στην καρδιά μας.
Ε υ τ υ χ ί α
Σχολιάστε